آنچه در این مقاله خواهید خواند
زندگی در کره‌ای دیگر به یکی از دغدغه‌های بزرگ دانشمندان در این سال‌ها تبدیل شده است، اما آیا تابحال از خوتان پرسیده‌اید چه دلیلی باعث می‌شوند بشر تا به این اندازه به دنبال مکان دیگری برای حیات خود بگردد؟ این همه نگرانی از کجا نشات می‌گیرد؟ یکی از مهم‌ترین دلایل آن این است که ما بی اندازه در برابر دمدمی مزاج بودن این کهکشان آسیب پذیریم. تنها یک سنگ آسمانی بزرگ کافی است تا ما را از میان ببرد. برای بقا باید به فراتر از سیاره خانگی مان دسترسی داشته باشیم. فکر کنید که چقدر دردناک است اگر تمامی دستیابی های بشریت یکباره محو شود. با همه‌ی این تفاسیر آیا مریخ لیاقت تبدیل شدن به خانه‌ی دوم ما را دارد؟ در این مقاله قصد داریم شما را با آخرین تحقیقات و نظریات دانشمندان درباره شرایط حیات در مریخ آشنا کنیم!
پیشنهاد می کنیم مطلب «آخرالزمان؛ ۱۰ اتفاقی که در لحظه زمین را به نابودی می رساند!» را حتما بخوانید.
کمربندهای خود را محکم ببندید، به مریخ می‌رویم!
فرود سفینه ناسا بر سطح مریخ برای پیدا کردن نشانه های حیات
«کاوشگر مریخ ۲۰۲۰ استقامت (پِرسیویرَنس)» که پیشرفته‌ترین آزمایشگاه روباتیک بیولوژی فضایی است در پایان سفری هفت ماهه و ۴۷۰ میلیون کیلومتری، نیمه شب جمعه ۳۰ بهمن ۹۹ به وقت تهران با موفقیت بر روی سطح کره مریخ فرود آمد. از زمان فرود کاوشگر بر سطح مریخ ۱۱ دقیقه طول کشید تا داده ها به سطح زمین ارسال شود.
هدف اصلی این ماموریت فضایی دو ساله با ۲.۷ میلیارد دلار هزینه، تحقیق در مورد نمونه های سنگی و خاکی خواهد بود که حاوی شاخص‌های بیولوژیکی و ارگانیسم‌های میکروبی است که احتمالا حدود سه میلیارد سال پیش، وقتی مریخ گرم تر و به دلیل وجود آب قابل زیست بوده در این سیاره زندگی می‌کردند. حدود نیم کیلو از این نمونه‌ها تا چند سال دیگر به زمین خواهد رسید تا مورد پژوهش دانشمندان قرار گیرد!
به باور دانشمندان سیاره‌شناس، اگر مریخ زمانی میزبان حیات بوده باشد، این مکان می‌تواند محلی ایده‌آل برای یافتن نشانه‌های حفظ شده آن از میلیاردها سال قبل باشد. هدف این است که در بلندمدت فضانوردان به مریخ اعزام شوند و «پرسیویرنس» آزمایشی انجام خواهد داد تا ببیند آیا امکان تولید اکسیژن قابل تنفس از اتمسفر این سیاره که عمدتا متشکل از دی اکسید کربن است وجود دارد یا نه.
شرایط اقلیمی و آب و هوایی مریخ
قبل از هر چیز بهتر است چند واقعیت شگفت انگیز درباره جایی که قرار است به محل سکونت آینده بشر تبدیل شود بدانیم.
مریخ از نصف زمین کوچک تر است! باتوجه به این واقعیت، سطحی از مریخ که می‌شود روی آن ایستاد معادل سطحی از زمین است که قابل ایستادن است، چون بیشتر زمین با آب پوشیده شده.
جو مریخ ۱۰۰ بار رقیق تر از زمین است، ۹۶ درصد آن از دی‌اکسید کربن تشکیل شده و قابل تنفس نیست.
دمای متوسط این سیاره منهای ۶۲ درجه سانتی گراد است، که به شدت سرد است! اگرچه گستره دما در آنجا بسیار متفاوت است.
طول روز مریخ تقریبا معادل روز زمین است، به اضافه ۳۹ دقیقه. فصل ها و سال ها در مریخ دوبرابر زمین طول می‌کشند.
برای هر کسی که بخواهد به خود بال ببندد و پرواز کند، مریخ گزینه‌ی خوبی برای زندگی است، زیرا نسبت به زمین جاذبه خیلی کمتری دارد، تا جایی که بجای چرخیدن دور ماشین می توانید از روی آن بپرید. گرانش مریخ تنها ۳۸ درصد زمین است. یعنی وزن هر جسم یک سوم کمتر از حد معمولش بر روی زمین است!
پیشنهاد میکنیم برای درک بیشتر این موضوع حتما این ویديو را ببینید!
دلایلی که باعث می‌شود مریخ به مکانی احتمالی برای سکونت انسان تبدیل شود!
مریخ مرکز توجه فرضیه‌های علمی بسیاری از دانشمندان درباره امکان سکونت انسان در آن است. شرایط سطحی مریخ و احتمال وجود آب سبب می‌شوند که این سیاره غیر از زمین، قابل سکونت ترین جرم برای انسان در منظومه شمسی باشد. برای رسیدن به مریخ از زمین انرژی کمتری در هر واحد جرم (دلتا وی) مورد نیاز است.
نخستین سفرها به مریخ فقط به منظور سنجش عوامل حیاتی انجام خواهند شد. یکی از نخستین اهدافی که ناسا برای فضانوردانش تعیین کرده این است که آن ها دریابند چگونه انسان می تواند روی این سیاره زندگی کند. با توجه به این که مریخ با زمین تفاوت بسیار زیادی دارد، بقا برای فضانوردان یک مهارت مهم به شمار می آید که باید در آن خوب تبحر پیدا کنند. پایگاه اولیه ای که ناسا مستقر می کند می تواند مشتمل بر یک محل سکونت و یک آزمایشگاه علمی باشد.
شاید رسیدن به چنین اتفاقی را باید به آینده ای دور موکول کنیم زیرا به همین سادگی ها هم نیست و مشکلات زیادی پیش روی ماست، اما به گفته ناسا تا سال ۲۰۴۰ قرار است این امر به حقیقت بپیوندد! در ادامه به آخرین تحقیقات به عمل آمده و علت انتخاب مریخ برای زندگی می‌پردازیم!
۱- مسافت زمین تا مریخ
یکی از مشکلات پیش رو این است که مریخ از زمین فاصله‌ی بسیار زیادی دارد، هزار بار دورتر از کره ماه تا زمین. فاصله ماه ۲۵۰/۰۰۰ مایل است و رسیدن به آن برای فضانوردان آپولو سه روز طول کشید. مریخ ۲۵۰ میلیون مایل دورتر است و برای ما هشت ماه طول می کشد تا به آنجا برسیم.
اگر ما مشخصا در روز و زمان خاصی پرتاب شویم، یعنی یکبار در هر دوسال، زمانیکه مریخ و زمین درست در امتداد هم قرار می‌گیرند، تا موشک در کمترین زمان از زمین به مریخ برسد، ۲۴۰ روز معادل ۸ ماه در راه خواهیم بود!
با این وجود همچنان مریخ بهترین گزینه برای زندگی است و به دو دلیل در صدر فهرست دانشمندان برای جستجوی حیات قرار دارد. ۱- مریخ در مقایسه با قمرهای زحل و مشتری، در فاصله نسبتاً نزدیکی به زمین قرار دارد (اقمار مذکور از نامزدهای احتمالی برای کشف حیات در جایی دوردست‌تر از زمین واقع شده‌اند. محققان در نظر دارند تا در سال‌های آینده کاوشگرهایی را به مقصد این اقمار ارسال نمایند). ۲- مریخ به راحتی قابل مشاهده است، زیرا مثل ناهید اتمسفر ضخیمی ندارد.
۲- وجود آب، عنصر اصلی حیات
آب پایه همه حیاتی است که می‌شناسیم، و بسیار سنگین تر از آن است که برای زندگی آن را از زمین به مریخ حمل کنیم، پس اگر می خواهیم در مریخ موفق شویم باید آب پیدا کنیم. و اگر به مریخ نگاه کنید، به نظر واقعا خشک می‌آید، به نظر می رسد که کل سیاره یک بیابان است. اما به تازگی مشخص شده که اینگونه نیست. تنها خاک روی مریخ حاوی ۶۰ درصد آب است.
تاکنون، محققان شواهد خوبی به دست آورده‌اند که نشان می‌دهد فشار و دمای سطح مریخ برای پایداری آب مایع مناسب است. علاوه بر این، شواهد بسیار خوبی در قالب دلتاهای رودخانه‌ای قابل‌مشاهده وجود دارد. اندازهگیریهای اخیر در سطح سیاره سرخ حاکی از آن است که آب مایع میلیاردها سال پیش در این سیاره جریان داشته است.
بسیاری از دهانه های روی مریخ لایه هایی از آب یخزده در خود دارند. در واقع، اگر تنها آب موجود در قطب های مریخ ذوب شود، بیشتر سطح سیاره زیر ۱۰ متر آب خواهد رفت. پس مقدار زیادی آب در آنجا هست، اما بیشتر آن بصورت یخ است، و زیر زمین قرار دارد، در نتیجه انجام این کار مستلزم انرژی و نیروی انسانی است.
۳- امکان تبدیل دی‌اکسید کربن به اکسیژن
ناسا در اقدامی دست به ساخت دستگاه شگفت‌انگیزی زده، «مایکل هشت» محقق MIT دستگاهی به نام «موکسی» ساخته است. عملکرد این دستگاه به این صورت است که جو مریخ را به خود می کشد و اکسیژن بیرون می دهد. همانطور که در ابتدای مقاله گفتیم CO2 (دی اکسید کربن)، ۹۶ درصد جو مریخ را تشکیل داده است، در نظر داشته باشید ۷۸ درصد CO2 حاوی اکسیژن است.
۴- امکان کاشت گیاهان و تولید غلات
احتمالا مزارع مریخی گلخانه هایی خواهند بود که بتوانند از گیاهان در مقابل محیط طاقت فرسای مریخی محافظت کنند. اگرچه گیاهان در مریخ نیازمند فشار هوای بالاتری برای رشد هستند، به همین دلیل لزوماً نباید در فشار هوایی مشابه فشار هوای زمین قرار داشته باشند.
واقعیت این است که می توانیم با استفاده از دی اکسید کربن فشار هوا را در گلخانه ها تنظیم کنیم؛ دی اکسید کربن از اجزاء اصلی اتمسفر مریخ است. این به نظر یک بازی برد ـ برد هم برای دانشمندان و هم برای گیاهان است.
خاک مریخ شباهتی به خاک زمین ندارد. این خاک فاقد مواد ارگانیک است، یعنی همان مواد زیستی در حال فسادی که گیاهان برای رشد به آن ها احتیاج دارند. اما جای خوشبختی است که این خاک مواد معدنی مورد نیاز گیاهان را در خود دارد. خاک مریخ، «رگولیت» نام دارد و لازم است که مقداری از مواد سمی از آن پاکسازی شوند. با این حال به نظر می رسد که دانشمندان ناسا می توانند از پس این کار برآیند.
۵- امکان ساخت محلی برای سکونت
در ابتدا می توان از بناهای‌های بادی تحت فشار استفاده کرد. اماساخت این بناها فقط در روز امکان‌پذیر است. تشعشعات خورشیدی و تابش‌های اشعه کیهانی به شدت زیاد است. مشخص شده که خاک مریخ، روی هم رفته، برای ساخت آجر بسیار مناسب است. ناسا برای این موضوع هم راه‌کار مناسبی اندیشیده است.
آنها می خواهند نوعی از پلاستیک پلیمر را در آجرها قرار دهند، و در داخل اجاق مایکرو ویو فشرده کنند، در این صورت می توان بناهایی با دیوار‌های ضخیم ساخت. یا شاید در زیر زمین درون غار‌ها یا مجاری گدازه تبدیل به محل زندگی برای انسانها شود!
در صورتی می‌توان یک خانه دائمی بر روی این سیاره ساخت که ۱۰۹ نفر در ساخت آن کمک کنند. ایجاد تمدن در مریخ در حال حاضر تا حدی نظری است، اما می‌تواند تأثیرات قابل توجهی برای آیندۀ بشریت داشته باشد. ممکن است زندگی بر روی زمین، روزی توسط «برخی از اتفاقات فاجعه‌آمیز» تهدید شود و شاید تنها راه بقای بشریت، رفتن به مریخ یا سیارات دیگر باشد.
به نقل از پروفسور ژان مارک سالوتی از وبسایت The Sun
«ایلان ماسک» ایجاد سکونتگاه در مریخ را پیشنهاد کرده است؛ از دیگر پیشنهاداتش این است که در مریخ «کارخانه‌هایی» برای تبدیل آب مریخ و کربن دی اکسیدِ اتمسفرش، به اکسیژن و سوخت متان، احداث کرد.
«تبدیل شدن به گونه‌ای که قابلیت زیست در چند سیاره مختلف را دارد، ایدۀ هیجان‌انگیزی است. اینکه انسان نتوانسته از آخرین‌باری که در سال ۱۹۷۲ در ماه فرود آمد، دستاورد فضایی قابل توجهی به دست آورد، شرم‌آور است. باید دست به کار شد.»
به نقل از «رابرت زوبرین»، رئیس «Mars Society» از وب سایت phys
ایلان ماسک؛ ساخت شهر در مریخ به 20 سال زمان نیاز دارد!
«ایلان ماسک» رئیس شرکت فضایی خصوصی «اسپیس ایکس» که امروز نقش مهمی در صنعت فضایی دنیا دارد در گفته‌های خود ادعا کرد که برای ساختن یک شهر پایدار روی سطح مریخ به ۱۰۰۰ موشک «استارشیپ» و ۲۰ سال زمان نیاز است.
او در سخنانش اعلام کرد: همانطور که می‌دانید، سیارات(مریخ و زمین) فقط هر دو سال یک بار در یک صف قرار می‌گیرند. بنابراین حدود ۲۰ سال طول خواهد کشید تا یک میلیون تن محموله از زمین به پایگاه “Mars Base Alpha” در مریخ منتقل شود که امیدوارم برای پایداری این شهر کافی باشد.
هزینه پرتاب هر استارشیپ با هدف توسعه یک شهر پایدار در مریخ حداقل دو میلیون دلار خواهد بود و حدود هزار استارشیپ برای تحقق این شهر نیاز است. این موشک‌ها نیاز به حمل بار، زیرساخت‌ها و خدمه از سیاره زمین دارند که تکمیل این پروژه ۲۰ سال به طول خواهد انجامید. دلیل این فاصله دو دهه‌ای نیز این است که دو سیاره زمین و مریخ فقط هر دو سال یکبار هم‌سو می‌شوند، بنابراین بین هر پرواز باید مدتی فاصله بیافتد.
ماسک همچنین به توضیح جزئیات بیشتری در مورد موشک استارشیپ پرداخت. طبق گفته وی، طراحی استارشیپ به گونه‌ای است که قادر است روزانه تا سه بار پرواز کند و با قابلیت استفاده مجدد ساخته شده است. این اظهارات بدان معنی است که بیش از ۱۰۰۰ پرتاب هر سال برای هر استارشیپ اتفاق می‌افتد. اگر اسپیس‌ایکس به اندازه‌ای که اکنون موشک فالکون دارد(تقریباً ۱۰۰ عدد)، استارشیپ بسازد، با توجه به اینکه هر کدام از آنها میتوانند حدود ۱۰۰ تن بار حمل کنند، به این معنی خواهد بود که اسپیس‌ایکس هر ساله بیش از ۱۰ میلیون تن محموله را به مدار پرتاب کند.
وقتی همه چیز آماده شود ابتدا باید یک مأموریت سرنشین‌دار به مریخ بفرستیم که در این مرحله ابتدا تمرکز بر ارسال فضانوردان به ماه است. ناسا و اسپیس‌ایکس برای تحقق این ماموریت‌ها دست به دست هم داده‌اند. این برنامه قرار است با نشاندن فرودگر تا سال ۲۰۲۲ و اعزام خدمه تا سال ۲۰۲۴ بر روی ماه به انجام برسد. پس می‌توان به ارسال افراد به مریخ فکر کرد.
نتیجه گیری
خب بگذارید دقیقه ای به این فکر کنیم، «غذا، مسکن، لباس، آب، اکسیژن …»، بر اساس صحبت‌هایی که در این مقاله کردیم تحقق این اهداف شدنی است. اما همچنان این کار کمی پیچیده و کمی مشکل است. و ما را به قدم بزرگ بعدی در داشتن یک زندگی خوب در مریخ می‌برد.
و آن «زمینی کردن سیاره» است، یعنی بتوانیم مریخ را شبیه زمین کنیم! به عبارتی یعنی «مهندسی مجدد کل سیاره»
به نظر خیلی گستاخانه می آید، اما به نظر می‌رسد با توجه به پیشرفت تکنولوژی، ارتقاع هوش مصنوعی و … فناوری لازم برای انجام همه این کارهارا داریم!
پیشنهاد میکنیم مطلب « آیا هوش مصنوعی تا ۱۰ سال آینده بشر را نابود خواهد کرد!» را حتمابخوانید!
نمی شود گفت که فناوری‌های آینده ما چه توانایی هایی فراهم می آورند و نمی شود گفت که با بدنمان چه می توانیم بکنیم. هم اکنون در زیست شناسی، ما در مرز توانایی کنترل ژنتیکی خود هستیم، اینکه ژن ها در بدن ما چه می‌کنند! اما در نهایت، با تکامل خودمان می توانیم به گونه‌ی انسانی در زمین تبدیل شویم که کمی با گونه های انسانی در مریخ متفاوتند.
اما واقعا قرار است در مریخ چه کارهایی انجام بدهیم؟ چه زندگی خواهیم داشت؟ آیا مثل روی زمین خواهد بود؟ کسی رستورانی راه می اندازد؟ آیا کسانی روی مریخ فیلم های مستند می سازد و آنها را روی زمین می‌فروشد؟ آیا انسانها میتوانند در مریخ با آرامش بیشتری زندگی کنند؟
زمانی را که در ماه فرود آمدیم رابه خاطر بیاورید! وقتی که این اتفاق افتاد، مردم به هم نگاه می کردند و می‌گفتند، « اگر بتوانیم این کار را بکنیم، هر کاری ممکن است.»
زمانی که بتوانیم یک جامعه جدید در مریخ بسازیم چه اتفاقی می‌افتد؟ مهمتر از همه، این کار ما را تبدیل یک گونه « فضا گذر» خواهد کرد. و به معنی آن خواهد بود که هر اتفاقی برای زمین بیفتد انسان ها زنده خواهند ماند و ما هیچ وقت آخرین نمونه نوع خود نخواهیم بود. نظر شما چیست؟ با ما به اشتراک بگذارید!
منابع:
مقالات دیگر از این نویسنده:
- چگونه با افسردگی و استرس ناشی از کرونا مقابله کنیم؟
- دژاوو (آشناپنداری) چیست؟ چرا برخی صحنه ها را قبلا دیده ایم؟
- هوش مصنوعی؛ تهدیدی بزرگ برای نابودی بشر
- چشم شیطان؛ همه چیز درباره ی فرقه مرموز فراماسونری
- جهان موازی؛ آیا ما همزمان در دو جهان زندگی میکنیم؟
- از پیشگویی کرونا تا مرگ ترامپ در سیمپسون‌ها
- آخرالزمان؛ ۱۰ اتفاقی که در لحظه زمین را به نابودی می رساند!
- نابودی جهان با برخورد شهاب سنگ ۴ کیلومتری؛ اردیبهشت ۹۹
- پنتاگون: موجودات فرازمینی واقعیت دارند!| ورود آدم فضایی‌ها به زمین
- عصر یخبندان نزدیک است| آیا خورشید تا سال ۲۰۲۵ خاموش خواهد شد؟
- عجیب ترین سوالات بی جواب در دنیا
فکر کنم کم کم باید بریم اونور
مقصد بعدی انسانها خیلی وقته مشخص شده!
چقدر روان و کامل، واقعا لذت میبرم از قلم زیباتون، دست مریزاد، خسته نباشید!
سلام، ممنون از شما مخاطب عزیز
من که شوهرم از خونه تکون نمیخوره شما برید
سلام چقدر جالب عالی بود👌🌺
من یجا بهتر سراغ دارم
چرا نظر منو پاک کردید ؟
موضوعات و رفرنس مطالب شما نشون دهنده تلاش بی دریغتون برای بالا بردن سطح اگاهی من مخاطب رو کاملا نشون میده.
خسته نباشید
سلام، ممنون از شما مخاطب وفادار، کامنت های شما به ما انرژی میده تا مطالب جذاب تری رو براتون بنویسیم! با تشکر
جدا از مطالب کامل شما، ایشالاه همین زمینمون دوباره جای بهتری برای زندگی کردن بشه
سلام، قطعا همینطوره، به امید روزهای بهتر، ممنون از شما مخاطب همیشگی
بسیار جذاب
بسیار عالی
بسیار جذاب
خسته نباشید
سلام، ممنون از شما که نظرتون رو با ما به اشتراک میگذارید.
با علم کنونی بشر انسانها اگرهم بتوانند به مریخ بروند مثل ماموریت کره ماه و نه اقامتی خواهد بود بدن انسان با مقدار جاذبه و گرانش زمین تطبیق یافته در مریخ عطلات بدن و استخوانها تحلیل خواهند رفت فشار بسیار کم جو هم موجب ورم و ترکیدن بدن انسانها در صورت عدم استفاده از لباسهای مناسب خواهد شد دمای بسیار پایینتر و بسیار گرم در روز بقدری قدرتمنده که بتونه هرگونه حیاط احتمالی رو منقرض کنه طوفانهای دائمی و وحشتناک در این سیاره هرگونه تاسیسات و اماکن اقامتی رو دچار مشکل خواهد کرد جو رقیق اون خطر برخورد سنگهای اسمانی رو بشدت افزایش داده و نزدیکتر بودن این سیاره به کمربند سیارکی هم موجب بمباران بیشترش توسط این سنگها به نسبت زمین خواهد شد عدم وجود اب کافی و بارندگی به شکل زمین هم مشکل تامین اب اشامیدنی رو بسیار زیاد خواهد کرد و اعتدال دمایی در زمین بخاطر وجود دریاها در مریخ نخواهد بود همچنانچه بخاطر عدم پهنه گسترده ابی زلزله ها هم بیشتر و خطرناکتر خواهد بود مشکل دیکه تشعشعات مرگبار کیهانی و بادهای خورشیدی خواهد بود البته جو متفاوت با زمین و اسمان با رنگ متفاوت هم موجب افسردگی ساکنان خواهد شد مشکلات بعدی مربوط به تهیه غذا و کشاورزی خواهد بود و نبودن قمری بزرگ مثل ماه که شبها رو روشن میکنه و عدم وجود حیوانات و جانداران دیگر و محیط زیست عالی زمین مشکلات شدید روحی ایجاد خواهد کرد و کوچک دیده شدن خورشید در اسمان و نور کمتر موجبات تغییرات در شبیکه چشم و قرنیه اون و بزرگتر شدن چشمها در مرور زمان خواهد شد جاذبه کمتر هم موجب قد درازتر و عظلات باریک و قلب ضعیفتر و گوشهایی ضعیفتر به مرور زمان خواهد شد و مشکلات بسیار بیشتر پزشکی هم خواهد داشت مثل احتیاج به مری قویتر برای بلعیدن غذا بخاطر جاذبه کمتر
اگرهم علم بشر بقدری پیشرفت بکنه که هسته سرد شده مریخ رو گرم و روشن کنه و جاذبه اونو افزایش داده و جوی شبیه زمین برای اون درست کنه و مغناطیس شبیه میدان مغناطیسی اون ایجاد کنه در مورد انتقال حجم قابل توجهی از اب به مشکل برخواهد خورد هر چند مریخ بخاطر دور بودن از کمربند حیاط همواره دریافتی گرمایی کمتری نسبت به زمین خواهد داشت لاقال اگه مریخ ابعاد کره زمین را داشت و 15 درصد به خورشید نزدیکتر بود هسته اون بقدری بزرگتر میبود که هنوز سفت نشه و میدان مغناطیسی اون حفظ بشه بخشی از مشکلات حل میشد از نظر من انسانها بجای این بلند پروازیها بهتره هوای کره زمین و شرایط زیستس و محیط زیست اونو داشته باشند و بهم و خدای خودشون و حیوانات و جانداران و طبیعت عشق بورزند
سلام، مرسی که نظراتتون رو با ما به اشتراک مگذارید.
کارتون عالیه خسته نباشید
سلام، ممنون از شما مخاطب عزیز
ممنون، مختصر ولی کاملا مفید بود و بدون جزئیات گیج کننده،نظرات رو خوندم اینکه باید هوای سیاره خودمون رو داشته باشیم درسته،ولی باید یه پایگاه بیرون از زمین داشته باشیم که از انقراض بشر جلوگیری بشه تا مثله دایناسورها بسرمون نیاد، چون هیچوقت نمیشه جلو یه سیارک چند کیلومتری رو از برخورد به زمین گرفت،درسته زندگی رو مریخ خیلی سخته و بدن انسان دوامش کم میشه ولی به مرور زمان سازگار میشه، مخصوصاً نوزاد هایی که اونجا بدنیا میاد سازگار تره،سیاره زهره هم بالای ابرهاش میشه زندگی کرد البته اگه تکنولوژیی داشته باشیم که بشه شهر معلق ساخت
سلام، ممنون از شما که نظراتتون رو با ما به اشتراک میگذارید.