پذیرش تحصیلی لیسانس در دانشگاه آوکلند نیوزیلند در رشته زبان شناسی

رتبه: ‎81
دانشگاه آوکلند، یک دانشگاه پژوهشی دولتی است که در سال 1883 به عنوان کالج دانشگاه نیوزیلند در آوکلند در کشور نیوزیلند تاسیس گردید. هم اکنون این دانشگاه بزرگترین دانشگاه نیوزیلند بوده دارای بیش از 40 هزار دانشجو در 5 پردیس خود در شهر آوکلند می باشد.

زبان­شناسی علم مطالعه تمامی جنبه­های زبان بشر است. از میان بیش از ۶۰۰۰ زبان دنیا، بیشتر آن‌ها هرگز به درستی توصیف، مطالعه و حتی نوشته نشده­اند. بسیاری از این زبان‌ها در ۵۰ سال آینده از روی کره خاکی محو خواهند شد. مستندسازی این زبان‌ها به دلایل بسیاری اهمیت دارد، که یکی از آن‌ها اشتیاق بشر برای پاسخ به یک پرسش اساسی است: چرا و از چه جهاتی زبان‌های دنیا با هم شباهت دارند؟ چرا و از چه جهاتی آن‌ها با هم متفاوتند. این همه را با آنچنان سرعتی انجام می­دهیم که به ندرت پیش می­آید به این روندهای شگرف وقعی بگذاریم.این همه، زمانی توجه ما را به خود جلب خواهد کرد که درصدد یادگیری زبانی دیگر برآییم، یا با کودکانی برخورد کنیم که در سن فراگیری زبان مادریشان هستند، یا افرادی را ببینیم که دچار اختلال زبانی شده­اند. تلاش زبان­شناسان نیز در راستای پی‌بردن و صورت­بندی این دانش ناخودآگاه زبانی است؛چگونه اهل زبان این دانش را به کار می‌گیرند و چگونه در کودکی، خود آن را اکتساب کردند؟برخی از زبان­شناسان از طریق مشاهده و توصیف ساختِ زبان(دستور زبان)به این امر مبادرت می­ورزند.برخی دیگر بررسی خود را به مسائلی از قبیل یادگیری زبان در کودکان، اشتباه‌های لُپی(که ناخودآگاه صورت می­گیرند)و اختلالات زبانی کودکان یا سالخوردگان معطوف می­کنند. برخی زبان­شناسان به مطالعه جنبه اجتماعی زبان می­پردازند.آن‌ها این مطالعه را به روش‌های مختلف انجام می‌دهند، از قبیل مشاهده و توصیف مکالمات حضوری یا تلفنی، بررسی روایت شفاهی داستان و مکالمات بین پزشک و بیمار و همچنین از طُرُق دیگری که زبان برای تعاملات اجتماعی به کار گرفته می­شود.این گروه از زبان‌شناسان همچنین در تلاشند تا پی ببرند به اینکه چه طور مردم زبان را با حرکات در می­آمیزند تا بدین‌وسیله منظور خود را به دیگران برسانند(مثل چشمک زدن، اخم کردن، اشارات مختلف با دست و نظیر این‌ها).زبان­شناسان تأثیر مقولات زبانی را بر تفکر و رفتار روزمره انسان‌ها مورد بررسی قرار می­دهند و نیز به این پرسش می­پردازند که آیا گویشوران زبان‌های مختلف از اندیشیدنِ به غایت متفاوت نیز برخوردارند.